Interview met Bente van Boxmeer, mede-praktijkeigenaar van Fysiotherapie Bottendaal in Nijmegen
Als jonge fysiotherapie ondernemer heeft Bente van Boxmeer een frisse kijk op het vormen van de cao. In 2019 is zij mede-praktijkeigenaar geworden van Fysiotherapie Bottendaal in Nijmegen, nadat zij eerst zelf zeven jaar in loondienst heeft gewerkt. Wij hebben haar nog hetzelfde jaar gevraagd om deel te nemen aan onze klankbordgroep ten behoeve van de cao-onderhandelingen. Inmiddels een kleine twee jaar verder, zijn wij natuurlijk heel erg benieuwd hoe zij nu aankijkt tegen de totstandkoming van de cao vanuit zowel haar perspectief als werkgever als haar ervaring als werknemer. Bente: “Als werknemer liep ik aan tegen de grote warboel aan arbeidscontracten in de fysiotherapie, als werkgever wil ik daar gewoon duidelijkheid in hebben naar mijn werknemers toe.”
“Warboel aan arbeidscontracten in de fysiotherapie”
Waarom vindt u het als werkgever in de fysiotherapie belangrijk dat er een cao tot stand komt?
“Ik ben in 2012 afgestudeerd en heb zeven jaar ervaring als werknemer en nu sinds een paar jaar als werkgever. In beide hoedanigheden heb ik gemerkt dat er een grote warboel aan arbeidscontracten bestaat in de fysiotherapie. Als werknemer liep ik daar al tegenaan en als werkgever wil ik dat gewoon niet. Je ziet bijvoorbeeld heel veel verschillen in salariëring. De een wordt per uur betaald, de ander krijgt een salaris op omzetbasis of er zijn combinatie contracten. Ik wil mijn werknemers een gelijke behandeling bieden. Als er zoveel verschillende contracten zijn, dan geeft dat ontzettend veel ruis in de praktijk, maar ook in de markt. Mijn ideale beeld is dat je elke werknemer hetzelfde kan bieden. Dan neem je alle ruis weg en kun je je focussen op je werk als zorgverlener en de kwaliteit van de zorg.”
Waarom heeft u ervoor gekozen om deel te nemen aan de klankbordgroep?
“Als jonge ondernemer zag ik dit als een unieke kans om mij verder te ontwikkelen, te zien wat er speelt in de fysiotherapie en bij andere praktijken. Als werkgever denk ik dat het ook goed is om aan je medewerkers te laten zien dat je betrokken bent en wilt investeren in een meer zekere toekomst voor je personeel. Dit waren voor mij de hoofdredenen om in de klankbordgroep te stappen. Daarnaast had ik net de brug geslagen van werknemer naar werkgever. Met deze recente ervaring als werknemer kan ik ook een goed advies geven. Hier ligt denk ik vooral mijn toegevoegde waarde binnen de klankbordgroep.”
“Wij vertegenwoordigen alle geuren, kleuren en kanten van onze leden”
Hoe gaat de klankbordgroep te werk?
“De klankbordgroep is in 2019 gestart en bestaat uit vier personen, Han Kingma (voormalig bestuurslid WVF), Ben de Berg (SPF), Maurice Veldhooven en ik. Met z’n vieren proberen we alle geuren, kleuren en kanten van de leden te vertegenwoordigen. Daarin nemen we onze eigen kennis, kunde en ervaring mee. Als klankbordgroep zijn wij eerst begonnen met een inventarisatie van wensen en ideeën bij alle leden van de WVF. Er zijn verschillende avonden georganiseerd door heel het land. Tijdens deze bijeenkomsten en via enquêtes hebben wij de leden gevraagd wat zij belangrijk vinden om in een cao te regelen? Waar zij willen dat er afspraken over komen en misschien nog wel belangrijker: waarover niet?”
“Wij zijn de brug tussen de onderhandelingscommissie en het bestuur”
“Wij klankborden voor het bestuur van de WVF. U moet ons zien als de brug tussen de onderhandelingscommissie en het bestuur. Dat wat er uit de eventuele onderhandelingen komt wordt aan ons als klankbordgroep voorgelegd met de vraag: willen jullie eens kijken of wat hier staat, past bij de wensen en ideeën van onze achterban? Denken jullie dat dit voorstel breed gedragen zal worden? Als een voorstel niet overeenkomt met de wensen van de leden, rapporteren wij dat aan het bestuur. Het bestuur geeft dan weer opdracht aan de onderhandelingscommissie om dat verder uit te onderhandelen. Zo werkt de cirkel. We zijn dus niet inhoudelijk betrokken bij de onderhandelingen, wij toetsen de concepten.”
Welke uitkomst verwacht u van de cao?
“Ik ben een optimistisch persoon en de hoop is er om in januari 2022 een cao te hebben. Ik ben blij dat zowel werkgevers als werknemers na jaren zonder cao nu toch de stap hebben gezet naar een cao. Al zou de cao alleen maar grove richtlijnen bevatten waar iedereen zich aan moet houden, dan ben ik al tevreden. Dat er als het ware een kapstok komt van waaruit we weer verder kunnen bouwen. In ieder geval is er de komende maanden nog genoeg werk aan de winkel.”
